Lost Kids on the Beach

Filmmaker Alina Manolache werd geboren in 1990, het jaar direct na de val en executie van de Roemeense dictator Ceausescu, en het begin van een nieuw postcommunistisch tijdperk. Aan de hand van een oproep waarin zij contact zoekt met mensen die in de jaren negentig als kind op het strand zijn zoekgeraakt, reist ze door het land. Het ogenschijnkijk arbitraire contactverzoek leidt tot gesprekken met een groot aantal leeftijdsgenoten over hun herinnering aan die gebeurtenis en hun leven nu.

Het lijkt de kinderen uit de jaren 90 goed te gaan, al hebben de gesprekken soms een donkere ondertoon wanneer de zorgen over het land en de schaduw van het verleden aan bod komen. Met een lichte toon en een terloopse manier van interviewen, waarbij de filmmaker zelf regelmatig in het kader te zien is, puzzelt Manolache een portret van haar generatiegenoten bij elkaar. ‘Verloren’ – het woord dat vaak in één adem met die generatie genoemd wordt – blijkt vele betekenissen te hebben, maar lijkt in elk geval niet van toepassing op hun optimisme en hoop voor de toekomst.