How to Live in the Federal Republic of Germany

Een kind baren, de straat oversteken, een moeilijk gesprek voeren, strippen, reanimeren. Opgebouwd uit 32 scènes gesitueerd in een educatieve context, ontleedt de Duitse filmauteur Harun Farocki de ‘vrije’ West-Duitse samenleving. Als een antithese van het idee dat het leven is wat je overkomt terwijl je andere plannen maakt, tonen deze scènes het leven van geboorte tot sterven als een reeks situaties waarvan je elk detail kunt repeteren.

Dat de documentaire verscheen in het jaar na de val van de Berlijnse Muur maakt hem ook tot een schurend ironische introductiefilm van de Bondsrepubliek Duitsland. Waarbij de mechanisering van het menselijk lichaam, in combinatie met het gedetailleerd vastleggen daarvan in rapporten, een bevreemdende echo vormen van de verregaande surveillance in de DDR.

De manier waarop de 32 scènes zijn gemonteerd, creëert prikkelende dwarsverbanden die deze specifieke context ook weer ontstijgen. En de afwisseling met beelden van wasmachines en autodeuren die worden onderworpen aan stresstesten, bevraagt op absurdistische wijze het idee van het autonome individu.