Ooit behoorde het Centraal-Aziatische Aralmeer tot de vier grootste meren ter wereld, maar tegenwoordig is daar weinig van over. Irrigatieprojecten van de voormalige Sovjet-Unie hebben het meer leeggetrokken, met alle gevolgen van dien. In het schitterend gefotografeerde Zhalanash zijn alleen nog de restanten te zien van een gebied dat vroeger floreerde. Vissersbootjes liggen te vergaan in de stoffige woestijn, een kameel dwaalt eenzaam door een uitgestorven straat en een oud vrouwtje staart stilletjes naar haar verjaardagstaart. "Ik wou dat ik eens dood ging," zegt ze tegen haar even fragiele vriendin. Intussen rijdt een man in zijn truck naar de zanderige dorpjes om achtergebleven inwoners van water te voorzien, jaagt een ander zijn paarden op met een motor en betreuren twee mannen de steeds extremer wordende temperaturen die de droogte met zich heeft meegebracht. Het lijkt of het leven zelf begint te vergaan. Imposante beelden benadrukken een uitgestrekte leegte en geven het woord troosteloosheid een nieuwe betekenis.
