Violet Gave Willingly

Elke kleur roept voor de Canadese textielkunstenaar Deborah Dumka een eigen emotie op. In haar atelier aan zee verft ze wolvezels in grote kookpannen, waarna ze de schapenwol door de kaardmolen haalt en het resultaat aandachtig begint te natvilten. Claire Sanford registreert de vakkundig uitgevoerde handelingen terwijl ze, als filmmaker én dochter van Dumka, vragen stelt die soms moeilijk te beantwoorden blijken. Close shots tonen de emoties die deze kunstenaar zo graag wil onderdrukken.

Deze breekbare beelden worden versneden met detailopnamen van Dumka’s werkprocessen en shots van kleuren uit de natuur. Het intieme portret pelt langzaam alle lagen af, tot blijkt hoezeer alledaags seksisme, genderdiscriminatie en seksueel geweld beide vrouwen getroffen heeft. Door haar moeder op een voor haar veilige plek te filmen en haar soms de ruimte te geven om te ontsnappen aan de lastigste vragen, komen de diep verstopte antwoorden alsnog.