Radio Amina

Regisseur Orlando von Einsiedel laat de twaalfjarige Amina Dibir aan het woord over haar dromen en de lage status van meisjes in Nigeria. Maar niet door haar erover te interviewen. Hij geeft haar letterlijk een stem op het fictieve radiostation Radio Amina, waar zij al haar ideeën en meningen de ether ingooit. "Vrouwen kunnen president zijn, bedrijven runnen, de ruimte in vliegen!" Steeds wordt geschakeld tussen de grauwe werkelijkheid van Amina, een van de vele jonge straatverkoopsters in het land, en een veel kleurigere en fellere wereld. Het beeld wordt even vaag, de knoppen van de geluidsstudio komen in beeld en het lampje 'On Air' floept aan. Op de klanken van Radio Amina komt een dwarsdoorsnede van de Nigeriaanse bevolking voorbij, van een boer met zijn kamelen tot een groepje jonge meisjes met hoofddoeken. Allemaal luisteren ze naar Amina's radioprogramma en lijken er ook op te reageren. Als Amina bijvoorbeeld zegt dat het land wordt geregeerd door dikke mannen in stropdassen wordt er volop gelachen. Ondanks de vele lichte noten gaat haar verhaal om de vraag: waarom mag ze niet naar school en heeft ze geen enkel perspectief op een betere toekomst? Alleen maar omdat ze een meisje is?