Hours of Glass

Ogenschijnlijk zwevend in de lucht reist de camera van een Deens sterrenpark naar een verlaten observatorium in Istanbul, om via de expressionistisch vormgegeven Einsteintoren bij Berlijn terecht te komen bij de cyberafdeling van een telecombedrijf. De time-lapseopnamen benadrukken het geduld en de traagheid waarmee de surveillance van het firmament wordt uitgevoerd en soms ook menselijke communicatie uit de lucht wordt geplukt.

Maar de bespieder wordt bespied. De full-spectrumcamera waarmee dat gebeurt, verleent de beelden een buitenaardse gloed. Op de geluidsband is een sonische vertaling te horen van de kosmische achtergrondstraling, de elektromagnetische straling die is vrijgekomen bij de oerknal. We luisteren dus naar de echo van het ultieme metafysische fenomeen, het begin van alles. Aan het einde dringen daar echter dialoogfragmenten doorheen uit The Conversation, Francis Ford Coppola’s thriller over een afluisterspecialist die moreel in de knoop raakt als hij denkt bij toeval betrokken te zijn geraakt bij een moord. Plots is één mensenleven even groot als het universum.