Next Stop: Utopia

Op 12 februari 2013 heropent een groep ontslagen fabrieksarbeiders hun verlaten werkplaats in Thessaloniki. Ze beginnen een productielijn in schoonmaakmiddelen, met als uitgangspunt dat elke vorm van hiërarchie wordt verboden – iedereen is gelijk. In aanwezigheid van de media wordt deze onrechtmatige doorstart omgedoopt tot de dag van de bezetting. Ook filmmaker Apostolos Karakasis zit er met zijn camera bovenop, en blijft dat doen terwijl de coöperatie in het door crises gehavende Griekenland bekendheid verwerft als het gezicht van solidariteit en zelfbestuur. Woordvoerder is de welbespraakte Makis Anagnostou, die vertelt hoe fabriekseigenaar Christina Philippou al meermaals werd veroordeeld voor bedrijfsmatige nalatigheden. Vanuit haar villa vertelt Philippou op haar beurt hoe de mannen de wet overtreden door gebruik te maken van haar ruimte en haar productiemiddelen. Om de voortdurende dreiging van bewindvoerders en schuldeisers af te slaan, zoekt Anagnostou steun bij gelijkgestemden in Europa. Er wordt contact gelegd met Griekse politici in de hoop dat de fabriek open kan blijven. Maar nu Anagnostou in de schijnwerpers komt te staan, vrezen zijn collega’s dat hij een instrument wordt van binnenlandse politiek. Intussen rijst bij steeds meer arbeiders de vraag wat dit alles henzelf eigenlijk oplevert. Houden hun dromen over een betere wereld stand in de keiharde economische realiteit?