Camouflage

“Als ik hier kom, schrik ik nog altijd als ik bewakers zie.” Aldus de vrouw die schrijver Félix Bruzzone, protagonist van Camouflage, vergezelt op een wandeling door de prachtige natuur van de deels overwoekerde Argentijnse legerbasis Campo de Mayo. Ze maakte mee hoe in 1976 Bruzzone’s moeder, een tegenstander van de dictatuur, verdween. Pas dertig jaar later ontdekte Bruzzone dat zij in een van de geheime detentiecentra en martelkamers van Campo de Mayo was omgekomen. Die plek laat hem niet meer los.

Jonathan Perel (Corporate Accountability, 2020) liet al eerder zijn blik vallen op dat sinistere verleden. Nu volgt hij Bruzzone terwijl die met omwonenden van Campo de Mayo in gesprek gaat. Van natuurliefhebbers tot een oudere vrouw die er ooit gevangen zat en nu gedenktekens opricht. Eenmaal ontmoeten ze soldaten. Persoonlijke herinneringen roepen verwarrende gevoelens op.

Zo groeit een ogenschijnlijk terloops, maar met grote precisie vastgelegd beeld van een heden waarachter lagen van een wrang verleden opdoemen. Intussen rent Bruzzone dagelijks zijn rondjes door dit beladen landschap. Blote voeten op hard asfalt, een treffend beeld.