Patient

Een bezorgde moeder dreigt haar dochter aan een agressieve kanker te verliezen. Ontdaan van iedere fi/lmische emotie groeit deze observerende documentaire uit tot een monumentaal pleidooi tegen de wrede bureaucratie, waarin de gezondheidszorg in Colombia verstrikt is geraakt. De camera hanteert drie standpunten: op een statief aan het einde van de lange, witte ziekenhuisgang, waar rechts de deur naar de kamer van de stervende dochter is, schoonmakers de vloer dweilen en verpleegsters en dokters hun dagelijkse routine afwerken. In het kielzog van de uitgeputte, hinkende moeder, die keer op keer eindeloze gangen door moet om levensreddende medicijnen uit het systeem los te peuteren, uren in wachtkamers doorbrengt en dan toch nóg een keer van het kastje naar de muur wordt gestuurd. En een derde camera filmt de liefdevolle moeder in het gezicht, terwijl ze voor haar kind zorgt, met haar praat, haar voert of de wacht houdt. Dag en nacht, want in deze zorg voorziet het systeem niet. Een schitterende keuze van regisseur Jorge Caballero om de patiënt niet in beeld te brengen. De moeder is hier de – een slachtoffer van het systeem, maar vooral een toonbeeld van onuitputtelijk engelengeduld waar iedereen stil van wordt.