Vita nova

Iedere keer dat een geschiedenis verteld wordt, krijgen de gebeurtenissen en karakters een nieuw leven ingeblazen. Een nieuwe invalshoek kan alles in een ander daglicht stellen. Neem de Afrikaanse kindsoldaat die op een foto uit een Paris Match uit 1955 vol ontzag een groet brengt aan de Franse vlag -- het 'symbool van de onderdrukker'. In een beroemde analyse, in 1957 gepubliceerd in zijn boek , schrijft Roland Barthes dat de foto niets zegt over de jongen zelf, maar op een vanzelfsprekende manier een koloniale boodschap overdraagt van toewijding aan het grote Franse rijk. Vincent Meessen herleest deze analyse in zijn film . Hij zoekt het jongetje van de foto op en vindt een oude Afrikaan die de 'Marseillaise' op een paar frases na vergeten is. Het is een ontroerende scène, die de foto zonder enige uitleg in een hedendaags, postkoloniaal perspectief zet. Met zijn kritische blik, verrassende historische onderzoek en scherpe selectie van het materiaal dat hij aandraagt, bevraagt Meessen de intellectuele en politieke waarden van een hele studentengeneratie die is grootgebracht met Roland Barthes' analyses van de verborgen betekenissen van populaire mediabeelden. Barthes blijkt stilletjes familie te zijn geweest van de belangrijke koloniaal Louis-Gustave Binger, die Ivoorkust aan Frankrijk 'gaf'. Was een plaatsvervangend schuldgevoel de inspiratie voor zijn antikoloniale teksten?