Caesar Must Die

In de Romeinse Rebibbia-gevangenis voeren gedetineerden ieder jaar een repertoirestuk op. Op verzoek van de toen al hoogbejaarde filmmakers Paolo en Vittorio Taviani zetten zij hun tanden in Shakespeare’s Julius Caesar, een toneelklassieker vol verraad en intrige waarin de Romeinse krijgsheer op bloedige wijze aan zijn einde komt. Het ziet ernaar uit dat de acteurs, die veroordeeld zijn voor allerlei vormen van georganiseerde en ongeorganiseerde misdaad, zich uitstekend kunnen inleven in hun personages.

Hoe goed dat is gelukt, verraadt het begin van de film waarin het dramatische slotakkoord van de opvoering te zien is. Maar dan is er een sprong terug in de tijd, naar het begin van het maakproces. Het beeld gaat van kleur naar zwart-wit. In contrastrijk uitgelichte scènes word je via de audities naar de repetitiefase gevoerd. Fictie en werkelijkheid gaan daarin met elkaar op de loop en de gevangenis wordt een beklemmende, theatrale omgeving.

De film leverde de al zo vaak gelauwerde gebroeders Taviani in de herfst van hun loopbaan op de Berlinale van 2012 de Gouden Beer op.