Areum

Als haar blind dates keer op keer op niets uitlopen, gaat de Zuid-Koreaanse filmmaker Areum Parkkang te rade bij leerlingen en vrienden. “Waarom heb ik nog nooit een vriendje gehad?” vraagt ze vertwijfeld. Hun antwoorden liegen er niet om. Het ligt aan haar uiterlijk, daar zijn ze het allemaal over eens. Ze moet zich aantrekkelijker maken voor mannen, zich vrouwelijker kleden, afvallen, make-up opdoen. Areum besluit om het experiment aan te gaan en haar uiterlijk drastisch te veranderen. Ze doet oorbellen in, nagellak op, contactlenzen in, kleedt zich als vrolijke hippie, als sexy verleidster. Gaandeweg realiseert ze zich dat ze de genadeloos beoordelende blik van de buitenwereld heeft geïnternaliseerd door te willen voldoen aan het schoonheidsideaal dat een vrouw wordt opgelegd. In maakt ze ons vanaf het begin deelgenoot van al haar onzekerheden door zichzelf tijdens het experiment veelvuldig voor de spiegel te filmen. Eenzelfde spiegel houdt ze de kijker voor: beoordelen wij haar niet net zo genadeloos als zijzelf en haar leerlingen en vrienden dat doen?