The Confessions of Thomas Quick

Sture Bergwall zat in een psychiatrische inrichting toen hij in 1992 de moord bekende op een jongetje dat in 1980 verdwenen was. In de jaren daarna bekende hij nog eens meer dan dertig moorden, de ene nog gruwelijker dan de andere. Bergwall – die zich Thomas Quick noemde omdat hij dat een betere naam voor een seriemoordenaar vond – martelde zijn slachtoffers en at hun lichaamsdelen op: een Zweedse Hannibal Lecter. Hij werd tot lange gevangenisstraffen veroordeeld. Maar in de loop van de tijd namen de twijfels over zijn schuld toe: was Quick echt de seriemoordenaar die hij beweerde te zijn of had hij zijn therapeuten en de politie op een dwaalspoor gezet? Het fascinerende en moeilijk te bevatten verhaal van Thomas Quick wordt verteld door onder anderen Sture Bergwall zelf, zijn broer Sten-Ove en de onderzoeksjournalisten die de waarheid aan het licht brachten. De film maakt daarnaast gebruik van archiefmateriaal, zoals video-opnamen die de politie maakte tijdens reconstructies van de moorden, en scènes waarin gebeurtenissen worden nagespeeld. De regisseur is terughoudend in het toevoegen van filmische effecten: het verhaal is van zichzelf al spannend genoeg.