Insitu

Het Europese continent is, het noorden van Scandinavi\'eb daargelaten, van a tot z bedacht, ingetekend, voorgekookt, ingepland, ingericht. Weinig plaats voor de natuur, veel voor cultivatie: woonflats, kantoorpanden, verkeersaders, hangplekken, openbare kunstwerken. En dat in steeds grotere getale, want net als de rest van de wereld blijft Europa in rap tempo urbaniseren. Stadsplanners, architecten, filosofen en kunstenaars gaan in deze Arte-productie\i \i0 op zoek naar creatieve, artistieke manieren om in de publieke ruimte in te grijpen. Een architect van het bureau Noyo Voyages werkt voortdurend aan de verbetering van de circulatie van verkeersstromen op een Parijs' kantorenpark. Een educatief filosoof analyseert het spanningsveld tussen het architectonische erfgoed en de urbane toekomst van hedendaags Berlijn. Maar er is ook de Duitse straatkunstenaar Johan Lorbeer, die aan gebouwen kan zweven met enkel zijn duim op de muur. De fluistergedichten van Les Souffleurs zetten straatwerkers aan het fantaseren over verre stranden met palmbomen. En thereminspeler Pamelia Thurstin laat haar zoete, huilerige klanken over de stad zweven. \i In Situ \i0 is lineair te bekijken als anderhalf uur durende documentaire, maar de hoofdstukken zijn ook aan te klikken via verschillende thema's en een kaart van Europa. Langs deze weg vind je tevens het materiaal dat gebruikers hebben ge\'fcpload. Want ook het publiek draagt zijn steentje bij aan het verzinnen van originele, kunstzinnige interventies in onze sterk verstedelijkte leefomgeving.