Life As It Is

Het leven op het Russische boerenbedrijf voelt aan alsof het altijd zo geweest is. Dit korte portret van een oudere Russische vrouw is gestileerd als een kleine speelfilm. Eén voor één komen in zwart-wit de vaste scènes uit haar dagelijks leven voorbij. Met haar onafscheidelijke hoofddoek loopt ze door een kaal bos, doet ze de boeken of scheldt ze op een collega. De mensen tegen wie ze praat zijn niet te zien, de camera richt zich uitsluitend op de vrouw en op de serene, maar kille omgeving, met zorgvuldig gekadreerde opnamen door de Russische cameravrouw Irina Uralskaya. Een voice-over of verdere uitleg is achterwege gelaten. Hoewel het leven ongetwijfeld hard is op het platteland, heeft de vrouw een romantische inborst. Ze neuriet liedjes of luistert naar muziek op de radio, en ze leest hardop contactadvertenties en horoscopen uit een Russische krant. Ze is zich daarbij bewust van de aanwezigheid van de camera. Wanneer ze vertelt over een man die ze ooit wilde dwingen bij haar te blijven, zegt ze: ‘Elke filmproducent zou een moord doen voor zo’n scène.’