Ariel

Wanneer de Argentijnse Ariel op zijn 33ste door een ongeluk beide onderbenen verliest, besluit hij vrijwel direct om ooit weer te lopen. En wel met zijn eigen ontwikkelde, mechanische protheses. Wat hij met zijn benen niet meer kan, kunnen zijn handen gelukkig wel. Bovendien is hij als technicus behoorlijk inventief. Maar hoe pak je ondertussen het dagelijks leven op vanuit een rolstoel? De Canadese Laura Bari volgt Ariel tien jaar lang, vanaf de eerste periode na zijn ongeluk. De Argentijn zorgt voor zijn twee kinderen, klust in huis en rijdt zichzelf in zijn auto overal naartoe. En hij werkt onophoudelijk aan zijn mechanische benen. Hij ontwerpt, berekent en maakt met behulp van zijn dochter zelf gipsafdrukken van zijn knieën, waar zijn benen ophouden en de protheses moeten komen. Ondanks de soms loodzware weg naar zijn transformatie naar een weer lopende man, blijft Ariel steeds opvallend positief. Toch zorgt niet alleen de handicap voor tegenslagen: ook zijn scheiding resulteert in mentale hindernissen. In de jaren vol pieken en dalen zien we Ariel tussendoor in droomsequenties in het zand en op een zoutvlakte, waar hij omringd wordt door kunstbenen in verschillende materialen en dansende mensen. Blijft ooit opstaan slechts een mooie droom?