Voices

“,” aldus een van de teksten waarmee dit experimentele filmessay opent. Geleid door de gedachte dat gaten in het collectieve geheugen vergeleken kunnen worden met zoekgeraakte beelden in een archief diepte Peres dos Santos uit de televisiecollectie van Beeld en Geluid materiaal rond het thema migratie op. toont beelden van de opstand van de zwarte gemeenschap van Curaçao op 30 mei 1969 en de komst van 150 mariniers, gevolgd door een protestdemonstratie in Den Haag. Kort daarna verwerft het grotendeels witte Aruba een ‘status aparte,’ terwijl onder de zwarte arbeiders werkloosheid toeslaat. Een andere scène laat zien hoe pas geworven Antilliaanse verpleeghulpen arriveren op Schiphol. Een beschamend tafereeltje uit een amusementsprogramma staat naast pogingen het bestaan van racisme in Nederland te ontkennen. Intrigerend is een beeldbewerking die ervoor zorgt dat zwart en wit niet meer uit elkaar te houden zijn.