Grass

Marihuana was in de jaren dertig Amerika "volksvijand nummer een", dankzij de niet aflatende energie van Harry J. Anslinger, het reactionaire hoofd van de narcoticabrigade. De hysterie werd nog groter dankzij stichtelijke films als Reefer Madness, waarin drugs met veel retoriek en evenveel nonsens met de hel werden vergeleken, maar die door het tonen van feestende jongeren vaak juist een averechts effect sorteerden. In Grass geeft verteller Woody Harrelson een chronologisch en soms hilarisch overzicht van de overspannen reacties op het ontspannende plantje, van de arrestatie van blower Robert Mitchum, via de "Just say no"-campagne van Reagan, tot de "Zero tolerance"-acties van Bush. De tijd dat iemand in Amerika tien jaar gevangenisstraf kreeg voor het bezit van twee joints, zoals bezongen in John Lennons "Ten for two", is voorbij; regisseur Ron Mann maakt zich nu dan ook vooral boos over de miljarden guldens die tevergeefs aan het bestrijden van marihuana zijn gespendeerd.