Vozar

Vozar is een verhalenverteller en televisiemonteur in een klein, uit planken en golfplaat opgetrokken zigeunerdorp in Slowakije. Wanneer hij door het plaatsje trekt, heeft hij een hele sliert kinderen in zijn kielzog. In de westerse maatschappij zou hij de dorpsgek genoemd worden, maar de oude, bijna tandeloze man is bij zijn dorpsgenoten geliefd vanwege zijn onuitputtelijke voorraad anekdotes en mythes, waarin geesten een belangrijke rol spelen. Zo vertelt hij graag hoe hij zijn geliefde Voziana, inmiddels niet meer toerekeningsvatbaar, heeft ontmoet, en hoe zij hem heeft veroverd. Wanneer hij een oude televisie in het huis van zijn familie aansluit, blijkt hij niet meer de onverdeelde aandacht te hebben. Gelukkig is hij de enige met verstand van elektriciteit; als hij wil dat er naar hem wordt geluisterd, sluit hij de boel gewoon af. De documentaire is meer dan een portret van de taaie Vozar; het is ook een sfeervolle schets van een grote zigeunerfamilie, waarin moeders laconiek de borst geven aan twee peuters tegelijk, de afwas in de huiskamer wordt gedaan - onder het kijken naar een soap -, en een kampvuur het elektrische licht vervangt. De saamhorigheid van de familie wordt mooi gevangen in het licht van de knetterende vlammen, die voor Vozar het ideale decor vormen voor een van zijn griezelverhalen.