Zaineb Hates the Snow

De Tunesische Zaineb is negen wanneer haar vader door een auto-ongeluk om het leven komt. Na het verdriet komt een nieuwe schok. Haar moeder wordt verliefd op een oude vlam die destijds naar Canada vertrok, daar trouwde en inmiddels weer gescheiden is. Een nieuwe vader? Emigreren? Zaineb moet er niet aan denken. Anderhalf jaar later gebeurt het toch. De stoere Zaineb is plotseling in tranen bij het afscheid van haar klasgenoten. In Canada deelt ze een kamer met haar nieuwe stiefzus, die ook al niet weet wat ze ervan denken moet. Kaouther Ben Hania, een nicht van Zainebs moeder, volgt de gebeurtenissen van heel dichtbij en weet precies de emotionele lading van alledaagse momenten te pakken. De sprong naar een andere wereld met een andere cultuur en religie wordt in dit hartveroverende puberportret niet zwaarder gemaakt dan nodig. Aan de andere kant fungeert het als een prachtige metafoor voor het verwarrende proces dat opgroeien heet. De jaren die volgen blijven onstuimig. Nauwelijks heeft Zaineb haar Canadese leven omhelsd of nieuwe veranderingen dienen zich aan.