Septembers

Ieder jaar in september wordt in een gevangenis even buiten Madrid een songfestival gehouden. Gedetineerden uit verschillende gevangenissen doen mee, zowel mannen als vrouwen. Deze film volgt een aantal van hen gedurende een jaar. In het begin van de film zien we de voorbereidingen voor het festival. De deelnemers hebben het nummer dat ze gaan zingen zorgvuldig uitgekozen, en allemaal dragen ze hun lied op aan een dierbare. De een verlangt naar zijn of haar geliefde, de ander mist de familie. Norma heeft het festival al een paar keer gewonnen. Zij heeft haar dochtertje, dat denkt dat haar moeder voor werk in het buitenland is, al een paar jaar niet gezien. Beto kan het niet over zijn hart verkrijgen zijn oma te vertellen dat hij vastzit. Voor José, die wegens heroïnebezit nog flink wat jaren moet zitten, wordt het leven draaglijk door zijn vriendin Fortu, die ook in de gevangenis zit. Slechts af en toe zien de geliefden elkaar, meestal met een glazen ruit tussen hen in, en als ze geluk hebben, in een afgesloten ruimte, waar ze korte tijd samen kunnen zijn. Voor allen geldt dat de liefde en het verlangen het leven achter de tralies zin geeft.