Adieu Bakou

Armenië en Azerbeidzjan zijn al vanaf 1986 in een uitzichtloze strijd verwikkeld over de zeggenschap over Nagorno Karabach, een kleine Armeense enclave in Azerbeidzjan. Tot 1989 bleef Bakoe, de hoofdstad van Azerbeidzjan gespaard. Deze cosmopolitische stad waar Azeri, moslims, Russen, joden en Armeniërs vreedzaam naast elkaar leefden, werd in januari 1990 echter het toneel van bloedige pogroms. Vooral het Armeense deel van de bevolking werd hier het slachtoffer van. Toen het Russische leger ingreep om een einde aan deze pogroms te maken, escaleerde de oorlog in een opeenvolging van gewelddadigheden. In adieu bakou vertellen bewoners van de stad hoe zij proberen te overleven in een stad waar nationalisme een beschaving, waarin vele culturen en religies naast elkaar konden bestaan, vernietigd heeft.