IDFA en Culturele Boycot
Deze week is er veel aandacht geweest in de media waarin IDFA wordt verweten geen filmmakers en films uit Israël te accepteren. Dit is onjuist.
IDFA weert geen individuele, onafhankelijke makers en filmprofessionals. Ook niet uit Israël.
Jaarlijks worden er meer dan 300 onafhankelijke films, projecten, nieuwe mediawerken en meer dan 3.000 professionals uitgenodigd voor IDFA.
Deze films en individuele filmprofessionals kunnen afkomstig zijn uit alle landen. Ook als in die landen de vrijheid van meningsuiting onder druk staat of waar in naam van overheden mensenrechtenschendingen worden gepleegd.
Maar als filmmakers en films aantoonbare banden hebben met overheden die bijdragen aan ernstige schendingen van mensenrechten , dan worden deze films in principe niet geselecteerd. We baseren ons hierbij op de Global Press Freedom Index . Wel beoordelen we onafhankelijke films en filmmakers per geval en is er ook ruimte voor uitzonderingen. Hierbij gaan we niet over één nacht ijs.
Dit geldt ook voor officiële overheidsdelegaties of aan deze overheden gelieerde instellingen uit dergelijke landen; deze ontvangen in principe geen officiële accreditatie voor IDFA, maar kunnen wel op persoonlijke titel worden uitgenodigd.
Onlangs heeft IDFA met 713 organisaties en 2163 kunstenaars de Nederlandse en Belgische Culturele boycot tegen Israël ondertekend. Deze boycot onderschrijft wat wij op dit punt hebben gedefinieerd in onze richtlijnen: het weren van instituties die door de Israëlische overheid worden gefinancierd. Dit geldt dus niet voor alle films, filmmakers of andere filmprofessionals uit Israël.
De boycot is expliciet niet gericht op individuen of hun afkomst, dus ook niet op Joden, of op Israëli’s als zodanig, maar op de medeplichtigheid van Israëlische instellingen en bedrijven aan de mensenrechtenschendingen jegens de Palestijnen.