Goodbye, Captain

Decennialang bleef filmmaker Vincent Carelli terugkeren bij zijn vriend, wijlen ‘Kapitein’ Krohokrenhum, de leider van het Gavião-volk in de Amazone in Brazilië. Als witte buitenstaander nam Carelli de tijd om zijn vertrouwen te winnen. Die langdurige betrokkenheid resulteerde in dit veelzijdige en gelaagde portret van Krohokrenhums leven en lijden onder de kupen – het Gavião-woord voor de witte kolonisten. Van de dodelijke ziekten die zij met zich meebrachten tot de oplaaiende strijd met buurvolkeren onder druk van het sterk krimpende grondgebied.

Maar deze afsluiting van een trilogie – na Corumbiara (2009) en Martírio (2016) – is meer dan mondelinge geschiedenis en etnografische elegie. Voor Carelli, oprichter van het Video nas Aldeias-project, is film een vorm van activisme. Want naast de voortdurende economische en politieke strijd met overheden en bedrijven, die het landschap verwoesten en hele volkeren dwingen te verhuizen, vreesde Krohokrenhum bovenal culturele assimilatie. Juist film kon volgens hem de Gavião helpen hun taal en tradities te bewaren voor jongere generaties, die zo het eigen cultureel erfgoed kunnen herontdekken.