Dreaming Walls

Het spookt in het Chelsea Hotel. Een van de bouwvakkers die al negen jaar bezig is met de grote renovatie voelt het. Andy Warhol, Janis Joplin, Dylan Thomas. Kunstenaars, muzikanten, intellectuelen. Ze zijn spiritueel nog aanwezig, alle groten der aarde die ooit in het fameuze hotel in New York verbleven.

Hoe lang nog, lijken documentairemakers Maya Duverdier en Amélie van Elmbt zich af te vragen. Door middel van archiefmateriaal laten ze hun stemmen nog klinken, maar het beroemde trappenhuis is verworden tot een chaotische bouwplaats. Het handjevol paradijsvogels dat er nog woont, vaak al decennialang, moet zich een weg banen door stukken loshangend plastic. Met lede ogen zien ze aan hoe de kunstzinnige trekpleister langzaam verandert in een boutique hotel met een spa op het dak. De plek zal voor weinigen van hen daarna nog betaalbaar zijn.

Terwijl heden en verleden in elkaar overlopen wordt het iconische Chelsea Hotel zo een schrijnend symbool van gentrificatie en laat het zien hoe het kapitalisme alle charmante rafelrandjes van het verleden doet verdwijnen.