Chastie

In de Republieken die zijn voortgekomen uit de Sovjet Unie ontbreekt het niet aan sombere documentaires over de moeilijke levensomstandigheden, waarin veel mensen verkeren sinds de val van het communisme. Het is in deze situatie bijna een statement om een film de titel chastie - geluk - te geven. Filmmaker Sergej Dvortsevoy uit Kazachstan had dit lef. Zijn film is geen gangbare documentaire, maar een lyrische film over het leven. De dertig sequenties waaruit chastie is opgebouwd, zijn onderling verbonden door het besef, dat het leven veel te bieden heeft. Dvortsevoy zoekt het niet in extreme of sensationele situaties, maar in de schoonheid van het alledaagse leven. De film is vooral een pleidooi voor een onbevangen blik. Een blik waarin de beelden van een uitgestrekte steppe waarover de wind waait of die van een koe die met haar kop in een melkkan blijft steken, gelijkwaardig zijn. De veeleisende Dvortsevoy gebruikte vier cameramannen tijdens de opnameperiode van drie maanden. Het resultaat is een film die zich zowel laat bekijken als een etnografisch gedicht over Kazachtstan als een liefdesverklaring aan het leven.